වර්ගපූර්ණිකාව යනු කුමක්ද කියා දන්නවද?

රාවනා ඈ ඉතිහාසය දක්වද්දී නොවරදවාම මූලාශ්‍ර කරගත යුතු ග්‍රන්ථයක් තමයි වර්ගපූර්ණිකාව. නමුත් හැමෝම අහනව මොකක්ද මේ?, ඕක කොහෙද තියෙන්නෙ කියල.මගේ යාළුවෙක් නුගේගොඩ සරසවි පොත් හලෙත් මේක හොයල. ඔන්න ඉතින් මං කල්පනා කළා මේ බ්ලොග් එකේ නමත් වර්ගපූර්ණිකාවම නිසා, තවත් ලිපි ලියන්න කළින් වර්ගපූර්ණිකාව යනු කුමක්ද කියල හඳුන්වල දෙන්න.

හෙළ යකුන්ගේ අතිශය දුර්ලභ තොරතුරු ඉතාමත් රහසිගත පුස්කොළපොතක් තමයි රවිශෛලාශ (රාජකරුණා) වංශයට අයත් වර්ගපූර්ණිකාව. (ඔන්න මම මේ ගැන හෙළිකරන්න යන හින්දා රාජකරුණා යක්කු මාත් එක්ක අමනාප වෙන්න එපා.)

වර්ගපූර්ණිකාව හැරුන විට, රවිපෛලාශ (රාජපක්ෂ) වංශයට අයත් පාෂනවංශකාව, සෙනහිංගල (සේරසිංහ) වංශයට අයත් සේපනංඩකාව, ගුවනාගහිංගල (ගුණසිංහ) වංශයට අයත් අඹරවත්ථුපේසිකාව, අමශෛලාශ (අමරසේකර) වංශයට අයත් අමකාපසාකාව, හෙමනාගග්‍රාමාස (හෙට්ටිගොඩ) වංශයට අයත් හෙගමෘගවර්ණනාව, රණනායකාශප (රත්නායක) වංශයට අයත් රවිශානපාශාකරය, විකුමානලීඩකර (වික්‍රමනායක) වංශයට අයත් විමානශාස්ත්‍රපකරය ආදී පුස්කොළපොත්ද එකී හෙළ යකුන්ගේ පරම්පරාවල් වලින් තවමත් පැවතෙන බව මෙහිදී මතක් කළ යුතුයි.

කන්ද උඩරට රාජාධිරාජසිංහ රජ සමයේ මානාපවි අරණවැසි නීලගිරික බෝධි වංශාභය නොහොත් ශ්‍රී බෝධි වංශාභිධාන තෙරනමක්‌ විසින් මෙය රචනා කර ඇත.

යක්‌ෂ ගෝත්‍රිකයන් විසින් රචිත ත්‍රිපිටක අටුවා ග්‍රන්ථ, වෛද්‍ය ග්‍රන්ථ වැනි ග්‍රන්ථ රැසක්‌ නීලගිරියේ මුණමුර පුස්‌තක ලෙනෙහි සුරක්‌ෂිතව පැවතුණි. මහානාම රජ සමයේ උර්දුලන් නීලවේලඳු නම් ආක්‍රමණික සෙන්පතියෙකු විසින් මෙම මුණමුර පුස්‌තක ලෙන විනාශ™ කරන ලදී. ඊට අමතරව බමුණන් වීසින් ඒවාට නැවතත් ගිණි තබන™ ලදී. සිත් පිත් නැති පර දෙස්‌සා ගිනි තැබූ පුස්‌තක ලෙනේ ගිනිදැල් අතරින් මානාපවි නඛාධම්ම හිමියන් බේරා ගත් පුස්‌තක අතළොස්‌සක්‌ ඉතිරිව පැවතුණි. පංචරක්‌ඛාවලියේ කොටසක්‌ වන වරිගපූර්ණිකාවේ සඳහන් ග්‍රන්ථ නාමාවලිය බොහෝ විට ගින්නෙන්™ බේරා ගත් ග්‍රන්ථ විය හැකිය.

මහසොහොන් දැහැන, වෙසමුණු බන්ධනය, වෛමානික සාපේක්ෂතාවය, වේදාන්තර වෛද්‍යවනය, රාමකදැහැන, යක්ඛපණක්ඛය, මෝරාඛන්ඩකය, ශවිශාපශාදනිය, ගිරිමේඛබන්ධනය (පංඡය), සිරිමේඝරාඝිනිය, වරුමාලපාසාදිකය, සුඛමාරපානකය, මනුලෝකශාවකය, අසුරාගනෂ්ඨකය, කාලත්‍රයාත්‍රකය, අන්ගිකඩම්භකය, දුංගමපුරානය, වාසල මධුකරය, හූනියම් හෑල්ල, ගිරිඛණ්ඩපාසකය, වලිශෛලාසමණ්ඩකය, යක්ඛණ්ඩපය (යකුන් දැහැන), රකුන්තෙදැස්සිය, අධෝකපාලාසකය, විජිනාසමණ්ඩකය, සජ්ජකාරපය, මෝරාසයක්ඛනය, දේවාතරූපකය, වෛශාලරාමකය, බාඛාල පාසකය, පාතාල අඳුන, විශුකාරයන්ත්‍රණය, ගිරිමේඛපණ්ඩලය, කවිලාශපාලි සැදිය, රවිශෛලාශ තෙද්දය, මුහුන් දෙයුර, භවාඅග්‍රතන්ත්‍රය, රක්‌ඛානසැරයාන, සිළිඹියාපත, විෂකුම්භණ සැදිය, රිරි කොළස, උත්ත්‍රාචක්‍රසැදිය, නීලගිරිසත්තය, ගිරිඛණ්‌ඩජල සැදිය, අසුරඅත්විසය, කාලම් අග්නිසන්දය, සුන්දලපුරාණය, කෝසල්ල කේඪුව, රක්‌ඛාන ගර්ජය, සලම්භිඅග්නිය, විෂකුම්භණ ද්වන්ත්‍රය, මුණමුර කෞරවය, වෙශමුණි ධරණිවතය, මවුරි වතය, කවිලාශ අග්නිය, සුබෝධිපුරාණය, දද්දල සෙලිය, කම්භණි මුරාග්‍රථය, ගොරාපාසලම, ඔරුමාලපටිදය, රකුන් අනාඥාවලිය, විසිතාග්‍රවරණය, රක්‌ඛ ඉලෝනිලෝව, මුරාග්‍රතන්ත්‍රය, සිලම්බි අග්නිය, සිරි මේඝාවතිය, ගෞරනිගාතය (ථුසලව), කෝරනිගාතය (විඡ්ජය), කවිලාශවන්ඨය, ගෝරාබිග්‍රය, රක්‌ඛසුලාධිය, රක්‌ඛ විද්‍රdශනය, රක්‌ඛ විජලකාව, කුකුරමාන භද්දය.
යන ග්‍රන්ථ නාමාවලිය ඇතුළු තවත් ග්‍රන්ථ රැසක නම් වරිගපූර්ණිකාවෙහි සඳහන් වෙයි.

ගිරිමේඛකණ්ඩකය රචනා කිරීමේදී සපර අරනේ දෙමසක්ද, සවිර අරණේ තුන් මසක්ද, මාගම අරණේ දෙමසක්ද, රකුන්ගිරි අරනේ එක් මසක්ද, නීලගිරි අරණේ දෙමසක්ද, යමකාන අරණේ තුන් මසක්ද, ලිසකාය අරණේ හතර මසක්ද, පරමාන අරණේ තුන් මසක්ද, පාතාල අරණේ හතර මසක්ද, පශ්චාන අරණේ එක් මසක්ද වාසය කළ බව කතුවර හිමියෝ සඳහන් කරති.

පංචරක්‌ඛාවලිය කතුවර බොධිවංශාභය හිමියන්ගේ ශිෂ්‍ය පරපුරේ රතනසෝභිත උපාධ්‍යයන් වහන්සේගේ ශිෂ්‍ය භික්‌ෂූවක ලෙස සිටි මානෑවේ ධම්මසෝභිත හිමි කුටීර ලෙන් විහාරයේ තිබී වරිගපූර්ණිකා ග්‍රන්ථය තම අතට පත්කර ගත්හ. පංචාරක්‌ඛාවලියේ සෙසු ග්‍රන්ථත් මෙම වරිගපූර්ණිකා ග්‍රන්ථයත් අධ්‍යයනය කළ මෙතුමා පසුව පැවිදි දිවියෙන් ඉවත් වී හෙළ ආයුර්වේද වෛද්‍යවරයෙකු ලෙස කටයුතු කළේය. ඒ අන් කවරෙකු නොව මානෑව රවිශෛලාශ පරපුරේ ඉතිහාසය සොයා ගත් රාජකරුණා තේවහාමි නොහොත් එකසිය අටේ මුත්තා වෙද ඇදුරාණන්ය. එතුමා හැර වරිගපූර්ණිකා පුස්‌කොළ ග්‍රන්ථය වන පොත් කරනු ලැබ ඇත්තේ බෝධිවංශ හිමියන්ගේ මුණුබුරෙකු වූ රාජකරුණා කිරිබණ්‌ඩා තේවාචාර්යතුමා විසිනි. මෙතුමා පංචරක්‌ඛාවලිය කියවා ධාරණය කරගත් එම වංශික බහුශ්‍රැතයෙකි. රාජාධිරාජසිංහ වීර සන්නස රාජ්‍ය ලේඛනාගාරයට පරිත්‍යාග කරනු ලැබුවේ මෙතුමා විසිනි.
එකසිය අටේ මුත්තා වෙද ඇදුරාණන්ගේ කණිටු පුත්‍ර රාජකරුණා වන්නිහාමි වෙද ඇදුරාණන් විවාහ වූයේ කිරිබණ්‌ඩා තේවාචාර්යතුමාගේ සොයුරියක සමගිනි. ඇය ඩිංගිරි අම්මා දෙමටමලී නම් වූවාය. ඉපලෝගම ප්‍රාදේශීය ලේකම් කොට්‌zඨාශයට අයත් ගන්තිරියාගම විසූ රාජකරුණා වන්නිහාමි වෙද ඇදුරාණන් සහ ඩිංගිරි අම්මා වෙද පතිනියගේ නිවසේ පොත්ගුල තුළ සුරක්‌ෂිතව පැවති මෙම ඓතිහාසික පුස්‌කොළ ග්‍රන්ථය එම යුවළගේ අභාවයෙන් පසුව අස්‌ථානගත වී ඇත. ඉන් පසුව හමුවූ වර්ගපූර්ණිකාවේ අ‍ටුවා වලට නැවතත් බමුණන් ගිණි තබා™ ඇත.

දීර්ඝ ඉතිහාසයකට නෑකම් කියන වරිගපූර්ණිකා පුස්‌කොළ ග්‍රන්ථය පත් ඉරු දහසකින් සමන්විත වන අතර අනු පුස්‌තක දහයකින් යුක්‌තය. මෙහි විශකුම්භණ අණපත නම් උපග්‍රන්ථයක්‌ ද විය. වරිගපූර්ණිකාවෙහි එන අනු පුස්‌තක,

හස්‌ති මදාරා සිලම්බුව, රුක්‌ අත්තන සිලම්බුව, සඳුන් සිලම්බුව, දුනු මඩලා බැඳි සිලම්බුව, කළු ඇසළ සිලම්බුව, මොර දවුල සිලම්බුව, කෙකරි ඉඹුල් සිලම්බුව, කාඩිය සිලම්බුව, කුඹුක්‌ සිලම්බු...

වරිග පූර්ණිකාවෙහි උප ග්‍රන්ථයක්‌ ලෙස රචනා කර ඇති විෂම්කුම්භණ අණපනත පුස්‌තකය පත්ඉරු 1000 කින් යුක්‌තය. අනු පුස්‌තක දෙකකින් යුක්‌තය. පරමත්ථ පුස්තක හයකින් යුක්තය. එසේම වර්ගපූර්ණිකාවේ උප ග්‍රන්ථයක් වන අධෝකපාලකය ලෙස රචනා කර ඇති විශමානසාරපාසකය පත් ඉ රු නවදහස් එකසිය විසි අටකින් යුක්තය. මේ සියල්ලටම පාහර බමුණන් ගිණි තබා™ ඇත.

රාවණ යුගය හා අපේ ප්‍රාග් ඓතිහාසික ශිෂ්ටාචාරයේ දියුණු බව සනාථ කරන්නට වරිගපූර්ණිකාව නම් මේ එක්‌ මූලාශ්‍රය වුවද අගය මිණිය නොහැකි සාධකයකි...

කෙසේ නමුත් ඉහත ගිණි තැබීම් වලින් පසුව ඉතිරි වන්නට වර්ගපූර්ණිකාවක් නොමැති බව පැහැදිළි වෙයි. නමුත් එසේනම් අප එක් එක් ඉතිහාස කතන්දර සඳහා වර්ගපූර්ණිකාවෙන් මූලාශ්‍ර දක්වන්නේ කෙසේද යන්න ගැන සාධරණ සැකයක් ඔබට ඇති වන්නට ඇති. ඒ සඳහා අප රාවනා ශක්තිය™ යොදා ගනිමින් කාලයෙන් අතීතයට ගමන් කර බමුණන් විසින් ගිණි තැබීමට™ පෙර තිබූ වර්ගපූර්ණිකාවන් කියවා එහි මූලාශ්‍ර සටහන් කරගෙන නැවතත් ඔබ වෙත ඉදිරිපත් කරන බව දත යුතුය. එනිසා වර්ගපූර්ණිකාවේ පිටපත් නුගේගොඩ සරසවි පොත් හලෙන් එහෙම ඉල්ලන්න එපා.

වර්ගපූර්ණිකාව යනු හුදු ප්‍රබන්ධයක් බව හෝ, මහනුවර යුගයේ ශාසන පරිහාන සමයේදී දෙමළ කතන්දරත් යොදා ගනිමින් චීවරධාරීන් විසින් ගොතන ලද කෙප්පයක් බව සමහරුන් කියතත් එය තනිකර මුසාවකි. ඔවුන්ට එලෙස කීමටනම් සෙල් ලිපි™ මූලාශ්‍ර තිබිය යුතු අතර ඔවුන්ගේ මතය ඔප්පු කිරීමට සුදුසු කිසිදු සෙල් ලිපියක්™ නොමැති නිසා හෙළ යකුන්ගේ මතය නිවැරදි මතය බවට පත් වෙයි.